خوابم می آد !

• خوابم می آد !
• روزمرگی ، زودمرگی ، کسالت ، کم خوابی ، برو بینیم حال نداری ، دلت خوشه ها ، مگه نمی بینی وضعیت رو ، مجبوریم می فهمی ، پول نیست با جیب خالی نمیشه که ، کار می کنم اما ارائه نمی دم ، ترجیح می دم فعلن کار نکنم . کلی استدلال، نظریه و فرضیه وجود دارد برای این پرسش که چرا فعالیت های فرهنگی و هنری هرمزگان پایش را دراز کرده و دارد چرت می زند ، نه نمایشگاهی ، نه جشن و جشنواره ای ، نه تکان و حرکتی ، نه تئاتری روی صحنه می رود ، نه فیلمی ساخته می شود و می بینیم ، نه موسیقی درست و درمانی ، تب کنسرت هم که با آتش گرفتن آوینی خوابیده است ، این نه هایی که می گویم به همین راحتی هاست که دارد تایپ می شود . پس از تغیر و تحولات انجمن تئاتر همان نیمچه فعالیت های سابق هم ته کشید ، لابد باید گذاشت به حساب اینکه کار دست کاردان نیست و انتصاب های فرمایشی باز دارد تئاتر را به ماتم کده تبدیل می کند ، سینما هم کما فی سابق روند کند و کسالت آورش را ادامه می دهد تا دم دمای اردی بهشت آینده و دو هفته بعدترش که داد همه در می آید ما سینما نداریم و چه و چه ! البته سینمایی ها این روزها نشست فیلمی برگزار می کنند که آنهم به دلیل اجبار در ثبت نام و عضویت نمی شود رفت ، راجب این اجبار بعدن خواهم نوشت. تجسمی ها هم کفایت کرده اند به کلاس های کم اثر مقطعی ، هرچند حال و روزشان از باقی هم صنفانشان بهتر است ، گاهی نمایشگاهی برگزار می کنند ، البته آنقدر در سکوت و بی خبری ست که بی هیچ چالش و تحلیلی تمام می شود می رود پی کارش.در این بین انجمن عکسان کمی سرحال تر است ، اردویی می گذارند ، نشست های آزاد سه شنبه هاشان همچان به راه است ، اما نه از نمایشگاه خبری ست و نه چیزی نظیر این ، انجمن عکاسان هنوز نتوانسته بعد از اردی بهشت نمایشگاهی به پا کند تا کمی از این فضای راکد خلاص شویم .
• اینکه مدیریت فرهنگی کشور نقش اول را در این کسالت فرهنگی دارد جای هیچ شک و شبه ای نیست ، البته که آنها نشان داده اند میلی برای هزینه های آنچنانی برای فرهنگ و هنر ندارند ، اگر پول و حمایتی هست آنهم مال خودی های کم تعداد است تا صرف تولید آثار بی محتوا ، شلخته و نه سیخ بسوزد و نه کباب می شود.
• در این بین نقش هنرمند مستقل ما کجاست ، آیا نسبت به این وضعیت خودش را متعهد می داند ، احتمالن پاسخ خیر است ، چون مستقل بودن یعنی خلاف جهت آب شنا کردن ، دور بودن از جریان اصلی ، یعنی از جیب خرج کردن است که آنهم با این وضعیت بلاتکلیف ، ملتهب و بحران اقتصادی کشور  غیر ممکن بنظر می رسد.
• وضعیت کنونی فرهنگ و هنر هرمزگان مانند اتومبیلی ست که مدتها تکان نخورده ، گرد و خاک گرفته و برگ رویش نشسته ، فقط می شود با انگشت رویش نوشت لطفن من را بشویید !
• از همکاران وبلاگ نویسم محمد ذاکری ،بهروز عباسی ، مجید جمشیدی ، شهاب آبروشن  و سایرین دعوت می کنم در این گفتمان مجازی شرکت کنند و بنویسند آیا به کسالت فرهنگی در مقطع فعلی معتقدند و اگر هستند چرا ؟
• عکس : صابر وکیلی راد