کافه سوژه

فرهنگی ، اجتماعی

کافه سوژه

فرهنگی ، اجتماعی

کاپوچینو با لباس کارمندی

http://s1.picofile.com/file/7481197090/s_b_k.jpg
  • کاپوچینو با لباس کارمندی !
  • احتمالن تا بحال به دوران طلایی فکر کرده اید ، در دوره ی طلایی همه چیز در حد اعلاء مطلوب ، تاثیرگذار و رضایت بخش است ، مانند  دوره ی طلایی یک کشور ، دوره ی طلایی یک تیم ، دوره ی طلایی سینما ، دوره ی طلایی رسانه ها ، دوره ی طلایی فلان نشریه ، دوره ی طلایی بهمان شخصیت ، دوره ی طلایی تئاتر یا عکاسی و یا دوره ی طلایی یک تفکر خاص . دوران طلایی عمومن حسرت برانگیزند آنگونه که  اگر تجربه اش  کرده باشیم حسرتمان عمیق تر و دردناک تر می شود. در میان همه ی این ادوار  ، هرمزگان هم یک دوره طلایی را پشت سرگذاشته است، دوره طلایی وبلاگ ها و وب نویسان ، نسل نویسای دغدغه مند ، برآمده از تفکر حاکم دوره ی اصلاحات ، همان آزادی بیان سابق ، درست در وفور رسانه ها بود که عده ای تصمیم گرفتند از امکان سهل الوصول و رایگان بلاگ ها استفاده کرده  و عقایدشان را به اشتراک بگذارند ، هرچند که نسل طلایی وبلاگ نویسان سن و سالشان اجازه ی اظهار نظر ،تحلیل ، کند و کاو در دوران اصلاحات را نمی داد اما همان ها به اقتضای رشد فکری و سنی در دولت پس از اصلاحات تصمیم به ارائه دیگاهشان  گرفتند و به گواه اهالی رسانه و روشنفکران تاثیر غیرقابل کتمانی بر اتفاقات پیرامون خود گذاشتند و آن را به چالش کشیدند ، عمر نسل طلایی زودتر آن چیزی که فکرش را می کردیم سر آمد و همه سرآزیر دنیای آکوستیک فیسبوک شدند .
  • اما از میان وبلاگ های نسل طلایی " کاپوچینو با طعم پاییز" به مدیریت بهروز عباسی با رویکرد فرهنگی ، اجتماعی اش همچنان سرپاست ، کاپوچینو در این سالها بیش از آنکه یک تحلیل گر وقایع فرهنگی باشد یک خبررسان بوده است ، البته که در این وانفسای رسانه ای تنها منبع اخبار فرهنگی بوده است و از این حیث قابل تحسین است.اینکه کاپوچینو توانسته دوام بیاورد هم قابل تقدیر است اما عامل این استمرار چیست ؟ شاید پاسخ ها این باشد : کاپوچینو هیچگاه به سمت وقایع چالش برانگیز نرفته است ، کاپوچینو کمی تا نسبتی یک رسانه محافظه کار است ، کاپوچینو می خواهد یک مصلح باشد و کمتر خود را در مجادلات قرار دهد ،کاپوچینو اهل جریان سازی نیست ، کاپوچینو موضع ندارد ، یا اگر موضعی هست استحکام لازم را ندارد . در کنار همه ی این احتمالات میتوان کاپوچینو را اینطور تصور کرد : یک کارمند آرام  رسانه های فرهنگی که میخواهد بدون اینکه لباس یک یاغی را بپوشد آسته برود و آسته بیاید و تاثیراتش قطره چکانی باشد.
  • اما باید برای کاپوچینو و صاحبش بخاطر این پنج سال بودن ، استمرار و آگاه سازی ایستاد.
http://s3.picofile.com/file/7481305585/c_f.jpg
  • پیشنهاد کافه "فیلم" : روزی روزگاری در آناتولی
  • تا پیش از دیدن این فیلم هنوز به سینمای آمریکا ، البته سینمای مستقل آمریکا ، وفادار بودم اما "نوری بیلگه جیلان" ترک تبار با درام جنایی اش کاری کرد که فکر می کنم فعلن مهمترین فیلم تاریخ سینما همین فیلم است.
نظرات 7 + ارسال نظر
مانـالی شنبه 4 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 04:01 ب.ظ http://daarchin.blogsky.com/

کاپوچینو را همیشه می خواندم،حتا قبل از وبلاگ دار شدنم.
برای باخبر شدن از کوچک ترین اتفاقات هنری و فرهنگی کاپوچینو منبع خیلی موثق و خوبیه،علی الخصوص که برای صاحبش به خاطر صلح طلبی و آرامشش احترام زیادی قائلم.

سپاس

بهنام شنبه 4 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 04:28 ب.ظ http://www.BehnamZakeri.ir

کاپوچینو را باید دوست داشت همچون پاییز!

مهدی مرادی زاده شنبه 4 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 07:17 ب.ظ

نه تنها قلم بلکه شکل خانه جدید هم ما را یاد سی سی یو انداخت ..
بله هر کس دوران طلایی دارد بهر حال ..
فضای فیسبوک آکوستیک نیست مرتضا، پر از هم همه است ..
مداوم باشی کافه.

هم همه و صدایی که کمتر بیرون می رود و آنکه باید بشنود کمتر می شنود
مرسی

ادریس شنبه 4 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 11:55 ب.ظ http://abi-sourati.blogsky.com

باید بخاطرش ایستاد،تمام قد هم ایستاد!

محمد یکشنبه 5 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 12:19 ق.ظ

سلام
تعادل رو در شرایط کنونی ترجیح بدیم بهتره
زنده باشید

حسن اکبرنژاد یکشنبه 5 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 07:56 ق.ظ http://www.hakbarnejad.blogfa.com

کاپوچینو و یه وبلاگ دیگه از اولین وبلاگ های بچه های بندرعباس بودند که من می خوندم. اینکه چه جوری باهاش آشنا شدم یادم نمیاد! در مورد کافه فیلم، اینکه فیلم خوبیه باهات شدید موافقم.

احسان ن یکشنبه 5 شهریور‌ماه سال 1391 ساعت 01:52 ب.ظ


راجع ب اکوستیک باید صحبت کرد جالب بود
تبریک و امید ب تداوم!

حتمن . مرسی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد